Bir an çıksan aklımdan.. O yalnızlığa nasıl dayanırım.. ?
Senin için mücadele etmeyen insan sadece gitmeni bekliyordur..
Açıklamaktan korktuğun duyguları başkası açıklar kendi adına. Ben zaten yaşamaktan başka hiçbir şeyi düzgünce beceremedim. Ne sevmeyi, ne de sevilmeyi. Hayat anlamını yitiriyor artık gözde. SON, artık yarın kadar yakın..
Titrerken bedenin, ruhum çoktan terketmiş beni. Beni güzel gösteren aynalar kırılmış, güneş doğmuyor artık bu tarafa. Seni hatırlayasım yok bugün. Taze simitlerini yerken, mis kokan sımsıcak kahvesini yudumlayan , ruhu bakire insanlar halen var. Bir sen yoksun bir de deniz. Bir huzur eksik bir de omzuma düşen saç tellerin… Kelimelerin anlamlarını kaybettiği şu saniyeler gözlerin düşer göz kapaklarıma. Kapatmaya kıyamam. Ne hayaller saklı içinde, ne umutlar. Çocukluğum gizli en kahvesinde, kahvesinin en derinliklerindeki yeşilinde. Gözlerin huzurun diğer adı olmalıymış, batmayan güneş, soğumayan hava, durmayan yağmur. Gözlerin sarmalıymış gözlerimi, sessizce koynunda uyumalıymışım. Sana bir sır vereyim mi? Bence kahveyle eş değer gözlerin ikiside uyku bırakmıyor buradan geliyor kahverengi, öyleyse uyku kaçıran kahve mi en içinde bulunan yeşil mi? Bence ikisinin birleşiminden çıkan dostluk. Öyleyse ben kahverenginin uyku kaçırdığını gözlerinden öğrendim.
Burada soğuk var, üşütüyor bedenimi ısıtan sen olmasın insan öksürüklere boğulmadan edemiyor. Sigaramdan çıkan duman olsa dahi her harfinde yaşadıklarımız gizli. Yazılan yazıların ucu bucağı yok hissedilen duygular iğne değerinde batıyor derinlere. Zarar gelmesin diye sana, kaç hayalden vazgeçtim bilmiyorum. Gülümseyesin diye kaç kere ağladım saymadım ruhum sıkıştı inan burası bana çok dar geliyor. Ben sen olmuşum bu gece farkettim çünkü ay en az senin kadar parlak ve beyaz… Hayallerin anlam dolu olmasının sebebi sence de sen değil misin? Ya da sensizlik demeliydim? aklımdan çıksa dahi çıkar mısın rüyalarımdan? Her haline kalıcısın anlaşılan. Beni sarman için kaç gece daha tuzlu sular dolacak yanaklarında ki çukurlara? Sen beni sevesin diye ne kadar daha vazgeçmem gerekecek kendimden? Ben sen olmuşum bunu anlamak güç değil çünkü nereye baksam seni görür olmuşum. Aynaların bana sunduğu senle benim aklımdaki senin benzerliğin yok çünkü seni düşünürken en kanlı savaşlardan çıkmışım.ben sana gelebilmek için ardımdakilerin çığlıklarını duymaktan yoruldum. Ben sen olmuşum çünkü kendimi bir köşeye atmış, senin için çabalar olmuşum. Bana bir adım gelmez misin? İnan yorgunluktan bitap düşmüşüm…
Güneş batmış, perdemin ışık geçiren yerleri karanlık kalınca anladım. Kül tablasına izmaritler birikince anladım, yüreğim sızlayınca anladım. Bir gün daha geçti yine sensiz. Sensizlikten kıvranırken anladım.
Aşk nedir biliyor musun? Tek bir kişi için dünyadaki bütün herkesten vazgeçmek ve bundan zerre kadar pişmanlık duymamak..
Bir ses.. En fazla ne kadar özlenir? Ne kadar hasret kalınır bir sese? Sesini duymazsam ölecekmişim gibi.
Önemli olan öpücüğün uzunluğu değil, derinliğidir. Öptüm..
Bir kez kaçar uçurtması, sonra gökyüzüne küser insan…
Çok güzel sözler bunlar 🙂